Meteory. Po zachodzie słońca 11

Warszawa. Lipiec 2014

Majka weszła do mieszkania pierwsza. Marek podążył za nią, zamknął za sobą drzwi i przekręcił klucz. Przełknęła ślinę, czując, że ogarnia ją coś pomiędzy lękiem, a podnieceniem.

- Chodź do mnie – Przyciągnął ją do siebie.

- Marek, ja... - urwała, czując jego usta tuż przy swoich. Przymknęła oczy i pozwoliła się całować. Powoli jej wątpliwości gdzieś ulatywały. Marek dobrze całował. Za dobrze! Dotarło do niej, że musiał mieć duże doświadczenie, skoro tak łatwo sobie z nią poradził. Odegnała te myśli. Nie musiał sobie radzić. Zgodziła się właściwie sama... Jego język krążył w jej ustach, nie pozwalając się skupić – Marek – jęknęła, odchylając głowę w tył – To nasza pierwsza randka!

- Przecież tego chcesz – jego głos był aksamitnie niski, seksowny – Chcesz tak samo mocno, jak ja.

Dłoń Marka sunęła po jej plecach w dół. Chciał się z nią kochać! Pragnął jej! Znów sięgnął do jej ust. Odpowiedziała mu głębokim westchnieniem. Tym razem poczuła go głębiej, aż na podniebieniu, poruszał się... w przód i w tył... jak... Och!

- Położę to tutaj – wyszeptał do jej ust, kładąc coś na stoliku pod lustrem. Kluczyki? - Gdzie twój pokój?

Wskazała mu drzwi. To stanowczo za szybko, przemknęło jej przez myśl, kiedy poprowadził ją w tamtą stronę. Nie miała jednak czasu by zaprotestować. Marek znów natarł. Tym razem skupiając się na jej szyi i obojczykach. Odchyliła głowę, czując, że nogi jej miękną. Dobrze, że nie odsłoniłam zasłon, pomyślała. Zapięcie suwaka powolutku przesuwało się w dół. Sukienka rozchylała się...

- Wiedziałem, że nie masz stanika – wychrypiał, obejmując jej piersi dłońmi.

Spojrzała w dół w chwili, gdy obejmował ustami twardniejąca brodawkę. Krzyknęła cicho. Była zgubiona! Ssał mocno, ale nie tak, by sprawić ból. Jęczała. Podniecenie wywołane pieszczotą spływało jej między nogi, pulsowało... poczuła wilgoć. Zacisnęła uda, by to powstrzymać. Nadaremnie!

- Pięknie! - Marek oderwał głowę od jej piersi i przyjrzał się swemu dziełu. Sukienka opadła na podłogę. Po chwili dołączyła do niej męska koszulka.

Majka z zachwytem patrzyła na opalony tors i umięśnione ramiona. Przymknęła oczy. Czy widziała kiedyś tak pięknie zbudowanego mężczyznę? Widziała. Nie! Nie chciała o nim myśleć, nie teraz! Potrząsnęła głową, odpędzając nieproszone wspomnienia.

- Au! - Ugryziona delikatnie brodawka zabolała.

Marek popchnął ją na łóżko. Ujrzała go nad sobą. Rozpinał spodnie nie spuszczając z niej wzroku. Uniosła się na łokciach. Cholera! Gumki!

- Nie zabezpieczam się... - wyjęczała.

- Tak myślałem – roześmiał się chrapliwie i sięgnął do kieszeni. Mała paczuszka prezerwatyw wylądowała na łóżku obok niej.

- A więc, to było przesądzone? – wyszeptała – Czy po prostu nosisz je zawsze przy sobie?

- A którą odpowiedź wolisz? - pochylił się, zsuwając spodnie razem z bielizną.

Przyzwoiciej byłoby powiedzieć, że drugą, pomyślała, ale pierwsza bardziej jej się podobała.

- Pierwszą – szepnęła.

- To było przesądzone – wsunął dłonie pod jej majtki i pociągnął je w dół – Są mokre! - nawet nie starał się ukryć zadowolenia.

Czuła, że uda jej drżą. Jak to będzie? Jak go poczuję? Czy tak jak Oskara? Kurwa, co ja wygaduję?

- Hej, co jest? - Marek trzymał w dłoni gumowy krążek – To chyba nie pierwszy raz?

- Nie...

Przymknęła oczy i rozchyliła odrobinę nogi. Silna dłoń spoczęła na jej udzie, przesunęła się w górę. Poczuła przyjemne mrowienie.

- Odpręż się – Marek ukląkł nad nią. Poczuła na twarzy jego oddech. Zarzuciła mu ręce na kark i rozchyliła usta. Pocałunek był mocny i długi. Nagle poczuła, że wsuwa w nią palec i zamarła. Poruszał nim. Rozpłynęła się, oddychając głęboko. - Podoba ci się? - wydyszał po chwili.

- Mhm – policzki jej pulsowały.

Marek naparł na nią niespodziewanie. Rozchyliła odruchowo uda i przyjęła go z głośnym jękiem. Wypełnił ją, zapierając na chwilę dech.

- Dobrze? - pchnął biodrami w przód.

- Tak – stęknęła z wysiłkiem.

- Otwórz oczy. Chcę, żebyś na to popatrzyła – wychrypiał, wysuwając się powoli.

Z ociąganiem zrobiła to, o co prosił. Między dwoma ciałami tkwił jego członek w całej okazałości. Prezerwatywa lśniła od jej wilgoci. W niemym zdumieniu patrzyła jak się w nią zagłębia. - Ufff !

- Ale jesteś ciasna. Lubię tak – uśmiechnął się do niej, po czym znów ruszył w górę – To może szybciej?

Rzeczywiście zaczął się poruszać rytmicznie w górę i w dół, rozpychając się w jej ciele. Miała wrażenie, że w miejscu, gdzie ich ciała trą o siebie, skumulowała się cała ich energia, że zaczyna pulsować i drżeć. Jęknęła. Marek przyspieszył, dysząc ciężko. Jestem ciasna, dotarły do niej jego słowa, no tak, robię to drugi raz w życiu... trzeci... chyba...

Nagle jej myśli poszybowały daleko. Wydało jej się, że pokój się kołysze... fale szumią...

- Skup się! - głos Marka zabrzmiał tuż przy jej uchu.

Jego pchnięcia były coraz szybsze i mocniejsze. Zaciskała się wokół jego członka. Pokonywał opór jej ciała, sprawiając ból. Jęczała głośno.

- No dalej, mała!

- Nie mogę. Za mocno!

- Postaraj się – zwolnił, dając jej wytchnienie – Prawie wystrzeliłem.

Sięgnął dłonią w dół, do jej łechtaczki. Poczuła przyjemny ucisk.

- Odpręż się. Zaraz ci będzie dobrze... - niski tembr jego głosu sprawił, że odnalazła właściwą drogę. Odetchnęła głęboko.

Miarowe, posuwiste ruchy Marka zaczęły sprawiać jej rozkosz. Przymknęła oczy i czekała na nadchodzącą falę. Marek oddychał coraz szybciej i płycej. Wygięła się lekko, rozchylając uda szerzej. On przestał drażnić jej łechtaczkę, skupiając się na pchnięciach. Napięcie rosło. Jej ciało błagało o ulgę, jej umysł o spełnienie. Jęczała głośno przy każdym pchnięciu, czekając... czekając...

Marek wbił się w nią z całych sił i znieruchomiał. Krzyknęła. Po chwili poczuła pulsowanie i kilka konwulsyjnych pchnięć. Przygniótł ją na moment do materaca. Dopiero po chwili uniósł się na łokciach, uginając równocześnie jedno kolano.

Majka odrzuciła głowę i zamknęła oczy. Próbowała zapanować nad kłębiącymi się w jej wnętrzu emocjami. Było dobrze... ale nie tak... nie tak jak wtedy...

- W porządku? - w głosie Marka pobrzmiewała podejrzliwość.

Pokiwała głową nie patrząc nie niego.

- Było dobrze – wyszeptała.

- Na pewno?

- Tak. Jestem wykończona! - stwierdziła zgodnie z prawdą.

- To super! Podobasz mi się w takim stanie.

Wysunął się z niej ostrożnie, przytrzymując prezerwatywę. - Nie chcemy kłopotów – wymamrotał pod nosem, zawiązując ją w supeł.

Cholera, zupełnie zapomniała o ginekologu! Powinna sprawdzić wynik. No i jeszcze pobrać krew! Zastanowiła się. Można się czymś zarazić przez sen? Bzdura! Ale skoro można stracić cnotę albo zabrać kartkę papieru...?

- Nad czym dumasz? - Marek nachylił się niespodziewanie i pocałował ją w usta.

- Zastanawiam się, jak to się stało, że wylądowałam z tobą w łóżku na pierwszej randce? - skłamała. - Ja nie jestem taka.

- Jaka?

- Łatwa – wypaliła bez zastanowienia i zaczerwieniła się aż po cebulki włosów.

- Nie pomyślałem tak – uśmiechnął się do niej.

- Mam nadzieję – wymamrotała.

- Masz coś do picia?

- W lodówce. Przyniosę ci. - Usiadła na łóżku, pociągając za sobą prześcieradło. Podniosła z podłogi sukienkę i narzuciła ją na siebie, zostawiając na plecach otwarty suwak. - Łazienka jest tam – wskazała Markowi drzwi, widząc, że się rozgląda.

Zabrał z podłogi swoje ubranie i poszedł we wskazanym kierunku.

Dziwnie się czuła, nalewając sok do dwóch szklanek. Wtedy w nocy było wspaniale. Czuła się jak na haju, w euforii, cała płonęła, a potem... ulga i błogostan nie do opisania. Dlaczego tym razem się tak nie było? Przecież chciała, a Marek wiedział co robi. Znał się na rzeczy.

Wszedł do kuchni w chwili, gdy odstawiała karton do lodówki. Położył jej dłonie na łopatkach, a potem przesunął je w dół na pośladki.

- Masz fantastyczny tyłek. Powinnaś nosić szorty – pocałował jej nagie ramię.

- Noszę czasem – roześmiała się. To jasne, że na zajęcia nie, więc nie mógł ich widzieć.

Marek sięgnął po sok i wypił prawie cały dużymi łykami. Patrzyła jak jabłko Adama na jego szyi porusza się rytmicznie, a płyn ze szklanki znika.

- Muszę lecieć – odstawił szklankę i nachylił się, by ją pocałować.

- Kiedy masz lot? - spytała, choć wolałaby spytać czy się zobaczą przed jego wylotem?

- Jutro w nocy. Zadzwonię rano. Może uda mi się wpaść do ciebie?

- Byłoby fajnie – starała się, by wypadło to obojętnie.

- Byłoby fajnie? - w jego głosie zabrzmiało niedowierzanie

- Bardzo... - dodała szeptem, nie patrząc mu w oczy.

- Tak lepiej – klepnął ją lekko w pupę.

Odprowadziła go do drzwi, a kiedy wyszedł, poczuła dziwną ulgę. Skąd to poczucie winy? Wściekała się na samą siebie. Zdobyła swój Mount Everest, a zamiast satysfakcji czuła zawód, jakby odkryła, że w rzeczywistości jest zrobiony z plastiku.

- Jestem przecież wariatką – pokazała język swojemu odbiciu w lustrze w przedpokoju i pomaszerowała po majtki. - No, te to chyba do prania? – gderała, zbierając wciąż wilgotną bieliznę – O, kurde!

Na łóżku leżało pudełeczko z pozostałymi dwiema gumkami. Zastanawiała się chwilę, po czym upchnęła je w torebce. Mama czasem pożyczała od niej ołówki albo inne drobiazgi, ale torebka była bezpieczną strefą. Wyciągnęła też z małego plastikowego kosza w łazience zużytą prezerwatywę zawiniętą w papier toaletowy i schowała ją na dno wiaderka ze śmieciami. Nie miała ochoty tłumaczyć się rodzicom. Zresztą, nie bardzo była w stanie wyobrazić sobie taką rozmowę z ich udziałem. Nie była również w stanie wyobrazić sobie, co mogłaby im powiedzieć.